Als de arbeidsovereenkomst niet eindigt op initiatief van werkgever, kan werknemer toch recht hebben op de transitievergoeding. Dit is het geval als de arbeidsovereenkomst eindigt of niet wordt voortgezet op initiatief van werknemer, als gevolg van “ernstig verwijtbaar handelen” van werkgever (artikel 7:673 lid 1 sub b BW). Meestal zal het hier gaan om een opzegging door werknemer.

Er moet wel sprake zijn van een causaal verband tussen het gedrag van werkgever en opzegging door werknemer (RBROT:2021:10790). Als dit verband ontbreekt, bijvoorbeeld omdat werknemer opzegde nadat hij een nieuwe arbeidsovereenkomst tekende, heeft werknemer geen recht op een transitievergoeding.

Ernstig verwijtbaar handelen van werkgever zal zich slechts in uitzonderlijke gevallen voordoen. Hieronder een paar voorbeelden.

Er was sprake van ernstig verwijtbaar handelen in de situatie dat werkgever zijn verplichtingen ernstig veronachtzaamt waardoor een verstoorde arbeidsverhouding ontstaat (RBROT:2021:3058).

Zie ook de zaak waarin een zieke werknemer de arbeidsovereenkomst opzegde omdat werkgever langer dan een jaar geen salaris betaalde en geen re-integratie-inspanningen verrichtte (RBNHO:2021:4530).

In een andere zaak oordeelde kantonrechter Maastricht dat werkgever ernstig verwijtbaar handelde door werknemer onder druk te zetten naar het werk te komen terwijl deze tot een Covid-19-risicogroep behoorde en er geen veilige werkplek gerealiseerd was (RBLIM:2021:5203).

Ook in een ander geval concludeerde kantonrechter Maastricht dat werkgever ernstig verwijtbaar handelde. Werknemer werd, ondanks dat hij meermaals protesteerde, jarenlang voor een belangrijk deel van de arbeidsduur ingezet in taken van een lager niveau (RBLIM:2021:5429). In dit geval ging het overigens om een ontbinding van de arbeidsovereenkomst op verzoek van werknemer. Dat zijn hoogst uitzonderlijke gevallen.

Om te beoordelen of er wellicht in uw geval ernstige verwijtbaarheid van de werkgever present is, waardoor u de arbeidsovereenkomst heeft opgezegd, zodat er alsnog recht is op een transitievergoeding, kunt u contact opnemen.

Of sprake is van een dringende reden voor ontslag hangt af van alle omstandigheden van het geval, waarbij de ernst van de gedragingen steeds moet worden afgewogen tegen de gevolgen van het ontslag op staande voet voor de werknemer. Een ontslag op staande voet kan voor werknemer zeer vergaande gevolgen hebben. Een ontslag op staande voet leidt tot verwijtbare werkloosheid, waardoor werknemer geen recht heeft op een werkloosheidsuitkering. Bovendien zal het voor een werknemer die op staande voet ontslagen is lastiger zijn een nieuwe baan te vinden. Bij de beoordeling van de vraag of sprake is van een dringende reden worden daarom alle omstandigheden van het geval in aanmerking genomen.

Dit is vaste rechtspraak en is recent weer eens onderstreept in een arrest van de Hoge Raad over een Arubaanse zaak (ECLI:NL:HR:2022:860).

Wat was er aan de hand? Een senior huishoudelijk medewerkster van een resort heeft een iPad niet volgens de bedrijfsregels in beheer genomen als gevonden voorwerp, maar aan haar zoon gegeven. De iPad is uiteindelijk wel aan de rechtmatige eigenaar teruggegeven. De werkgever heeft het gedrag van werkneemster conform beleid bestraft met een oosv.

In eerste aanleg is het ontslag vernietigd. In hoger beroep is het ontslag in stand gelaten. Wat vindt de Hoge Raad? De hoogste rechter oordeelt:

“De werkneemster heeft in feitelijke instanties aangevoerd dat zij in de afgelopen jaren bij waardevolle gevonden voorwerpen ook zelf op zoek is gegaan naar de eigenaar, dat zij een voorbeeldige werkneemster met een brandschoon arbeidsverleden is, dat zij 60 jaar oud is en dat zij nooit meer een soortgelijke functie met het daarbij behorende salaris zal kunnen krijgen. Het hof had deze stellingen van de werkneemster, die betrekking hebben op de wijze waarop de werkneemster de dienstbetrekking heeft vervuld, op haar persoonlijke omstandigheden en op de gevolgen die een ontslag op staande voet voor haar zal hebben, kenbaar in zijn beoordeling dienen te betrekken. Het hof heeft dat echter niet gedaan en heeft aldus zijn oordeel dat de reden die Divi aan het ontslag op staande voet ten grondslag heeft gelegd, is komen vast te staan en dit ontslag kan dragen, niet toereikend gemotiveerd.”

Het kan dus best zijn dat er rechtens (alsnog) een dringende reden is, maar dat moet dan wel worden gemotiveerd met inachtneming van de persoonlijke omstandigheden. In deze zaak komen een aantal factoren dienaangaande pregnant naar voren.

Ten eerste de gevolgen voor werknemer/leeftijd van werknemer. Ten tweede de lengte van het dienstverband. De rechter toetst de persoonlijke omstandigheden niet ambsthalve. Het is aan de advocaat van de werknemer deze naar voren te brengen. Dat was in deze zaak wel geschied, maar de rechter had er in hoger beroep niet kenbaar acht op geslagen, zodat de HR casseert.

Deen + Donuts = don’t

Iedereen zet graag om de zoveel tijd zijn of haar tanden in een lekkere snack. De donutliefhebber die werkzaam was bij supermarktconcern Deen bedenkt zich voortaan wel twee keer alvorens te snoepen tijdens het werk.

De rechter achtte een ontslag op staande voet niet gepast, echter was er voldoende aanleiding om over te gaan tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst, dit vanwege verwijtbaar handelen. Lees hier het volledige artikel op ontslag.nl
(bron: ontslag.nl)